Sırtın üst ve orta bölümlerindeki ağrının en sık nedeni servikotorasik osteokondrozdur. Ve bu yavaş ilerleyen patoloji ölümcül olmasa da, bir kişinin yaşam kalitesini önemli ölçüde kötüleştirir ve bazı durumlarda sakatlığa neden olabilir. Ve sadece omurganın hareket bölümleri üzerinde eşit olmayan baskıya yol açan faktörlerin mümkün olan maksimum ortadan kaldırılması biyolojik yaşlanmanın geri dönüşü olmayan süreçlerini yavaşlatabilir ve böylece durumu hafifletebilir.
Omurganın dejeneratif lezyonlarının nedenleri
Servikotorasik bölgenin osteokondrozu, 7 servikal ve 12 torasik omurları birbirine bağlayan intervertebral disklerin çok faktörlü bir patolojisidir. Dejeneratif değişikliklerin en yaygın nedenleri şunlardır:
- yerçekimi (ağırlık merkezinin yer değiştirmesi ve eksenel yükün yeniden dağılımı)
- zorunlu bir pozisyonda uzun süreli çalışma
- titreşim
- hipodinamik
- otoimmün hastalıklar
- kas-iskelet sistemi patolojileri ile ilişkili spinal aşırı yüklenme (deformiteler, düztabanlık)
- yakın yapılarda bulaşıcı ve enflamatuar süreçler
- metabolik bozukluklar
- bağ dokusu gelişiminde kalıtsal anomaliler
- travmatik yaralar
- aşırı statik veya dinamik yükler
- hormonal dengesizlik
Erkeklerde ve kadınlarda osteokondrozun alevlenmesini provoke etmek stres, uzun süreli sinir gerginliği, yetersiz beslenme, hipotermi olabilir.
Servikal ve torasik omurganın osteokondroz belirtileri
Etkilenen intervertebral disklerdeki dejeneratif süreçlere lokal ağrı sendromları ve yansıyan ağrı eşlik eder. Beyne giden kan akışının ihlali nedeniyle, hastalar interkostal ve interskapular bölgede sefalji, baş dönmesi, gözlerden önce "uçar", omuzda veya tüm üst uzuvda ağrıdan şikayet eder. Rahatsızlık, boyunda, göğüste, karında karıncalanma, kulakta veya şakakta periyodik ağrılı nabız atışı, öksürürken ve hapşırırken ağrı vardır.
Zorla pozisyonda uzun süre kaldıktan sonra, sıkma hissi ortaya çıkar. Genellikle, servikotorasik osteokondroz, tanıyı büyük ölçüde zorlaştıran tipik kardiyak semptomlarla ortaya çıkar. Ek belirtiler arasında, cildin belirli bölgelerinde uyuşma, sindirim sisteminin bozulması, derin nefeslerle artan ağrı, sırtüstü pozisyonda nefes darlığı vurgulanmalıdır.
Osteokondrozun aşamaları
Patolojik sürecin 4 gelişim aşaması vardır:
I - disk içindeki pulpa maddesinin şişmesi ve hareketi, periferik sinir uçlarının tahrişi. Fiziksel aktivitenin arka planında servikal ve göğüs lumbago oluşur
II - lifli halkanın çatlaması, omur gövdeleri arasındaki fiksasyonun ihlali, omur bölümlerinin kararsızlığı. Sürekli kas gerginliği, fonksiyonel blokajlar, hareket kısıtlılığı ile birlikte
III - disk zarının yırtılması ve çekirdek pulposusunun (fıtık) çıkıntısı. Kök sıkışmasının nörolojik sendromları, refleks prolapsusu, zayıflık, atrofi, innervasyon bölgesinde hassasiyet bozukluğu ile kendini gösterir II - fibröz halkanın çatlaması, vertebra gövdeleri arasında bozulmuş fiksasyon, vertebral segmentlerin kararsızlığı. Sürekli kas gerginliği, fonksiyonel blokajlar, hareket kısıtlılığı ile birlikte
IV - intervertebral simfizin tüm bileşenlerinin dejeneratif lezyonu. Diskin mineralizasyonu ve sıkışması nedeniyle faset eklemlerin artrozu gelişir ve etkilenen bölgedeki hareketlilik önemli ölçüde sınırlıdır.
teşhis yöntemleri
Vertebrojenik patolojinin teşhisi, aşağıdakileri içeren bir kompleks içinde gerçekleştirilir:
- hayati ve patolojik anamnez toplanması
- statik bir pozisyonda fizik muayene
- tanı testleri (aktif ve pasif hareket bozukluklarının incelenmesi)
- nörolojik durumun belirlenmesi
- Omurganın düz iki projeksiyonlu radyografisi
- BT
- MR
Profesyonel bir klinikte, çeşitli dorsopatileri teşhis ederken, manuel test ile birlikte manyetik rezonans görüntüleme gerçekleştirilir. Bu yöntemlerin kombine kullanımı, diskojenik bozuklukların bölgelerinin lokalizasyonu, hücrelerin yapısı ve metabolik aktivitesi, tüm yumuşak doku bileşenlerinin durumu hakkında eksiksiz bilgi sağlar.
Hangi doktorla iletişime geçilecek
Bir nörolog, vertebrojenik bozuklukları olan hastaları yönetir. Ek olarak, bir chiropractor, spinal cerrahın yardımına ihtiyacınız olabilir.
Servikotorasik osteokondroz nasıl tedavi edilir
Servikal ve torasik omurganın osteokondrozunun tedavisi şunları içerir:
- ağrı, şişlik ve iltihap için ilaç
- manuel terapi
- masaj ve kendi kendine masaj;
- fizyoterapötik prosedürler (UVI, elektroforez, lazer-, manyetoterapi, DDT)
- Refleksoloji
- fizyoterapi egzersizleri
- korse, bantlama
- izometrik sonrası gevşeme
Osteokondroz, intervertebral herni ile komplike ise, hastaya cerrahi operasyon önerilir.
Etkileri
Kişinin sağlığına kayıtsız bir tutum ve tıbbi tavsiyelerin ihmal edilmesi, patolojik sürecin aktif ilerlemesine ve çeşitli refleks ve sıkıştırma sendromlarının gelişmesine yol açabilir:
- kronik servikokraniyalji ve torakalji (servikal-oksipital bölgeden kaynaklanan baş ağrıları, torasik bölgede ağrı)
- başın eğimini lezyonun tersi yönde sınırlamak
- üst ekstremitelerin vejetatif bozuklukları
- ellerde ve parmaklarda duyu problemleri
- iç organların işlev bozukluğu
- omurganın kısmi immobilizasyonu
- sakatlık
Servikotorasik osteokondrozun önlenmesi
Olumsuz faktörlerin etkisini en aza indirmek için, kas çerçevesini güçlendirmeye yönelik egzersizlerin düzenli olarak yapılması önerilir. Uzun süreli monoton çalışma sırasında duruşu izlemek, vücut pozisyonunu daha sık değiştirmek, büyük genlikli hareketlerden kaçınmak, kendinizi hipotermi ve taslaklardan korumak çok önemlidir.